Net
als bij veel andere beroepen, wordt digitalisering een belangrijk
onderdeel binnen het recruitment werkveld. En zoals mijn collega
software testers terecht zeggen, wat je kunt automatiseren moet je
automatiseren. Toch gaat er wat mij betreft niets boven het
(inter)menselijke contact. Geen robot die dat kan vervangen. Vooralsnog
in ieder geval niet en ik verwacht ook niet dat dit snel gaat gebeuren.
Maakt mij dat een old school recruiter? En past die benadering wel bij
de software tester die ik zoek? In dit blog zoek ik naar een middenweg
tussen persoonlijke aandacht en automatisering in recruitment.
De persoonlijke touch
Eerder schreef ik al artikelen over de charmante en brutale recruiter. Iedere recruiter gebruikt een andere strategie om een
kandidaat te bereiken en overtuigen. Deze verschillen maken de
communicatie tussen mensen juist zo interessant en verrassend. De één
heeft bijvoorbeeld meer empathisch vermogen dan de ander, weer een derde
heeft meer overtuigingskracht. De persoonlijke gesprekken die ik voer
met kandidaten en collega’s maken mijn baan zo leuk. Een onverwachte
wending in een gesprek als je de echte ambitie/passie van iemand naar
boven haalt, daar krijg ik energie van. Ik weet vaak zo veel meer van de
kandidaat dan voor de vacature
relevant is, maar juist dat maakt ook dat die totale combinatie past of
niet. Welke strategie een recruiter ook gebruikt, deze echte gesprekken
zijn wat mij betreft niet te automatiseren of digitaal op te lossen.
Alle zintuigen gebruiken
Noem me ouderwets maar een tool als skype inzetten voor gesprekken
ervaar ik deels als een beperking. Ik mis dan het persoonlijke contact
te veel. In communicatie en interactie met elkaar is het non verbale
deel heel belangrijk. Op een scherm lees ik dat toch minder goed af. Dan
is mijn werkwijze maar ouderwets en misschien niet zo efficiënt, wat
mij betreft is ie nog altijd effectief. Naast signalen
die ik van de kandidaat wil opvangen, weet ik dat persoonlijk contact
ook vanuit mijn kant een sterk punt is en dat benut ik graag volledig.
Mail, sms, WhatsApp en andere digitale communicatiemiddelen zijn handig
ter ondersteuning, maar daar houdt het voor mij dan ook wel mee op.
Automatiseren met persoonlijkheid
Het gebruik van communicatie apps en tools is inmiddels wel op bijna
iedere werkplek redelijk normaal. Verder gebruik je natuurlijk allerlei
tooling om zaken automatisch te laten verlopen. Je herkent vast
berichten die automatisch geplaatst worden of chat functies waar robots
standaard reacties geven. Bijna niemand die een baan zoekt in de IT
ontkomt aan standaard LinkedIn berichten, zelf word ik ook op deze
manier benaderd. Voor mij voelt dit vaak heel anoniem en onpersoonlijk.
Recruitment blijft wat mij betreft mensenwerk dus ik roep mijn
mede-recruiters op om twee keer na te denken voordat je iets automatisch
inregelt. Searchen - het uitspitten van het digitale netwerk naar
kandidaten - kan daarentegen wat mij betreft prima geautomatiseerd
worden. Mocht je nu nog goede of juist wat mindere voorbeelden hebben
van een recruiter die jou met een geautomatiseerd bericht probeerde te
benaderen, deel deze dan gerust in een reactie!
Old school of high tech?
Uiteindelijk gaat het allemaal om jou, de kandidaat die een corporate
recruiter zoals ik graag als collega wil verwelkomen. Ik stel voor dat
recruiters vooral gebruik van tooling om het zichzelf gemakkelijk te
maken, maar het persoonlijk houden. Ik ga een heel eind mee in de
digitalisering, toch blijf ik ook bij mijn principe dat werven
mensenwerk is. Ik ben liever een “old school recruiter” dan een
onpersoonlijke! Wat is jouw mening? Hoe wil jij het liefste worden
benaderd? Ik hoor het graag. Wil je een persoonlijk gesprek? Je bent
meer dan welkom!