Het
brandalarm loeit in ons kantoorpand. Net op het moment dat ik binnenkom
met mijn jas, laptop en handtas en in mijn kielzog een sollicitant. Hij
komt voor het sollicitatiegesprek over ons IT traineeship, maar we
maken gelijk rechtsomkeert naar buiten. Met een hele stoet mensen
verlaten we het pand. Wat nu?
En dan sta je zomaar op straat
Eenmaal buiten staat iedereen een beetje om zich heen te kijken en
vraagt zich af wat er gaat gebeuren. Door BHV’ers worden we om het
gebouw heen geleid naar de groenstrook bij het fietspad achter ons
kantoorpand. Hilariteit alom natuurlijk. Maar op dat moment hoor ik
brandweersirenes en blijkt er wel degelijk iets aan de hand te zijn.
Daar sta ik dan met mijn sollicitant. Wat er precies gaande is en hoe lang dit gaat duren dat weet niemand.
Sollicitatiegesprek langs de kant van de weg
Dus start ik maar met het interview, we zijn er nu toch. Ik probeer
het beste van de situatie te maken en de tijd nuttig te besteden.
Gelukkig schijnt het zonnetje en gaat mijn kandidaat ook flexibel met
deze situatie om. Voor de hem is dit gedoe waarschijnlijk nog wel gekker
dan voor mij. Je verwacht niet dat het alarm afgaat als je ergens gaat
solliciteren, maar het ijs is hierdoor wel gebroken. We spreken kort
over zijn studie en afstudeeropdracht. Daarna vertel ik hoe ons IT traineeship is ingericht, welke trainingen je krijgt en dat je met de groep trainees Barcelona en de Ardennen bezoekt in die eerste trainingsmaand. Eigenlijk is het best heel leuk om op deze manier in gesprek te zijn!
Een goede evacuatie en het gesprek gaat door
Na een tijd buiten gestaan te hebben, kunnen we terug het kantoorpand in. Drie kwartier nadat het alarm afging, zetten we het gesprek
binnen voort. Wat er nu precies aan de hand was, blijft een beetje
gissen. Er gingen verschillende verhalen rond, maar het belangrijkste
vind ik eigenlijk dat er niets ernstigs gebeurd is. De hele operatie om
iedereen te evacueren verliep goed en dat geeft vertrouwen. Ook als er
serieuzere zaken aan de hand zijn.
We maken er het beste van
Dit was een mooie test voor mijzelf en alle andere pand-verlaters. En
dat bedoel ik niet alleen voor de veiligheid, maar ook voor mijn
selectieprocedure. Het hoeft van mij niet nog eens te gebeuren hoor. Wat
mij betreft was dit de eerste en laatste keer dat ik buiten op straat
een sollicitatiegesprek houd. Maar je aan de situatie aanpassen en er
het beste van maken, is wel mijn motto. Je weet immers vaak niet wat er
op je pad komt.
Hoe ga jij om met onverwachte situaties?
Het lijkt wel alsof die onvoorspelbaarheid steeds vaker voorkomt.
Mijn test collega’s moeten ook om kunnen gaan met onverwachte situaties.
Een software ontwikkeltraject loopt vaak niet volgens het boekje en dat
moeten zij wel aan kunnen. Tijdens ons IT traineeship leer je hoe te
handelen in dit soort situaties, maar dan op de werkvloer. Hoe ga jij
hiermee om? Blijf je koel of raak je juist in paniek? Of is er een
middenweg?